هزینه بالا و تهدید امنیت غذایی، استفاده از روغن گیاهی خوراکی ورامین را به عنوان خوراک بیودیزل غیرواقعی و غیرعملی کرده است.
حجم عظیم زمین مورد نیاز برای کشت، هزینه بالای کشاورزی، دوره انتظار طولانی بین کاشت و برداشت، و همچنین تهدید جنگل زدایی و حیات وحش، استفاده از محصولات غیر خوراکی را به عنوان خوراک غیرجذاب کرده است.
این چالش ها توجه را به انطباق روغن نباتی استفاده شده به عنوان خوراک معطوف کرده است. روغن نباتی مستعمل، که به عنوان روغن آشپزی پسماند (WCO) نیز شناخته می شود، زمانی تولید می شود که روغن نباتی حاصل از نخل، سویا، آفتابگردان، پنبه دانه، زیتون، هسته خرما و کلزا یا چربی های حیوانی مانند کره، روغن ماهی و پیه برای پخت و پز استفاده شود.
غذا سرخ کردنی از آنجایی که مواد اولیه بین 70 تا 75 درصد هزینه تولید بیودیزل را تشکیل می دهند، استفاده از WCO منجر به کاهش قابل توجه هزینه های تولید شده است و در نتیجه هزینه سوخت بیودیزل را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد، که باعث می شود WCO به عنوان سوخت جایگزین مناسب تر باشد.
موتورهای احتراق داخلی به ویژه موتورهای احتراق تراکمی اصلاح نشده، انطباق WCO به عنوان ماده اولیه برای تولید بیودیزل همچنین به دفع مناسب WCO کمک می کند.
درآمد اضافی را به خانواده ها، رستوران ها و فروشگاه های فست فود ارائه می دهد، جلوگیری از انسداد زهکشی ها؛ آلودگی آب را به حداقل می رساند؛ و زیستگاه آبی را حفظ می کند.
استفاده از WCO به عنوان خوراک بیودیزل همچنین باعث ایجاد اشتغال و تضمین شمول اجتماعی با درگیر کردن جوانان در مجموعه WCO می شود و در نتیجه آموزش و کمپین های زیست محیطی جامعه را ترویج می کند.
در سطح جهانی، مصرف روغن های گیاهی به ویژه در 5 سال گذشته همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، به افزایش خود ادامه داده است و روغن پالم در صدر فهرست قرار دارد.