شال دامنی مشکی که پوشش سنتی زنان در دوره قاجاریه بود

گام‌های پیشرونده‌ای برداشته شده است تا به زنان روسری اجازه داده شود تا آموزش ببینند. با این حال، تاثیر این مراحل حداقل بوده است.

از آنجایی که مقررات حاکم و ساختار جامعه در ترکیه بر اساس تفسیر آنها از دین اسلام و نحوه برداشت آن از زنان است، حق تحصیل همچنان یکی از اصلی ترین نبردهایی است که امروزه این زنان با آن روبرو هستند، که محدودیت هایی نیز دارد. آنها از کار در بخش دولتی و دریافت آموزش.

طبق گزارشات کشوری در سال 2007، زنانی که شال دامنی مشکی به سر می‌کردند و حامیان آنها «در بخش دولتی تنبیه شدند یا شغل خود را از دست دادند».

دیده بان حقوق بشر (HRW) گزارش می دهد که در اواخر سال 2005، دادگاه عالی اداری حکم داد که معلمی واجد شرایط ترفیع در مدرسه خود نیست زیرا در خارج از محل کار روسری به سر می کرد.

یک مشاور مهاجرتی در سفارت کانادا در آنکارا در 27 آوریل 2005 مکاتباتی با اداره تحقیقات اعلام کرد که کارمندان دولتی مجاز به پوشیدن روسری در حین انجام وظیفه نیستند، اما زنان روسری ممکن است در بخش خصوصی استخدام شوند.

در 12 آوریل 2005 مکاتباتی که به اداره تحقیقات فرستاده شد، یک استاد علوم سیاسی متخصص در مسائل زنان در ترکیه در دانشگاه بوغازیچی در استانبول اشاره کرد که زنانی که روسری به سر می‌کنند «احتمالاً ممکن است از اشتغال در بخش‌های خصوصی یا دولتی محروم شوند».

در مقابل، برخی از شهرداری‌ها با حوزه انتخابیه سنتی‌تر ممکن است تلاش کنند به‌طور خاص زنانی را که روسری بر سر دارند، استخدام کنند.

با این حال، پروفسور اضافه کرد که زنان روسری معمولاً در به دست آوردن مناصب معلمی، قاضی، وکیل یا پزشک در خدمات عمومی با مشکل مواجه می شوند.

در حالی که این ممنوعیت به طور رسمی فقط در حوزه عمومی اعمال می شود، بسیاری از شرکت های خصوصی به طور مشابه از استخدام زنانی که روسری می پوشند اجتناب می کنند.